Op bord 1 speelde Ezra (wit) tegen een invaller van Kijk Uit, Ingmar Visser, de zoon van vader Visser op bord 2 tegen Orlando, met zwart. De clubnaam passende in deze situatie, want zwart had als invaller een stuk hogere rating, namelijk bijna 2000. 
De pot begon bekend voor wit, met zwart die op 1. e4 reageerde met d6, waarna de bekende Pirc Defence uit werd gespeeld. Alhoewel bekend territorium voor wit, veel tijd was nodig op de zetten van zwart om de druk goed te zetten en een voordelige, of ten minste gelijke positie te creëren. Helaas liep wit hierdoor al snel tegen een tijdsdeficiet op. Na een voor lange tijd gelijke pot begon de druk op wit toe te nemen, op het bord en op de klok, en kwam het potje helaas tot een einde als (gelukkig) het enige verlies van de avond.
 
Op bord 2 speelde Orlando met de zwarte stukken het werd een Caro Kann. De computer vond het niet altijd de beste zetten, maar keurde ze ook niet af.
De marge bleef de gehele partij tussen de -0,4 en +0,4. Na 22 zetten werd de vrede getekend. Remise.
 
Op bord 3 speelde Erik met wit tegen Dick Wolkers. Het werd een soort London overgaand in damegambiet. Zwart ontwikkelde zich traag, en maakte al heel vroeg de bekende 'ezelsoren' met 2... h6 en 5... a6. Het kostte mij dan ook weinig moeite om een goede stelling op te bouwen met aanvalskansen. Maar zoals dat tegenwoordig vaak gaat, miste ik nog al eens de beste aanvalszet door net te veel voorbereidende zetten te doen. Niettemin geeft de computer mij vrijwel de hele partij enig tot veel voordeel. Ik snoepte een pion, maar dat gaf zwart de gelegenheid mijn damevleugel zo goed als vast te zetten, zodat ik moeizaam verder kwam. Zwart gaf een tweede pion weg, en we kwamen na 48 zetten in een lastig toreneindspel, waar een fout in een klein hoekje zit. Bij een achterstand had ik doorgespeeld, maar omdat dit de laatste partij was en de teamwinst al binnengehaald berustte ik in remise.
 
Op bord 4 speelde Linda met zwart tegen Paul Koper.
De partij begint met het het geweigerd Damegambiet met een semi-Tarrasch Verdediging (…c5). Mijn tegenstander maakte kleine fouten in de opening, aan het einde waarvan we de dames ruilden. We hadden beide een aantal onnauwkeurigheden en ik miste een winst omdat ik, hoewel ik de zet zag, dacht dat het een risico was. Niet spelen van een goede tactiek uit angst is iets waar ik overheen moet komen. Eenmaal aangekomen in het middenspel en vanaf zet 17 verloor ik het voordeel niet en ik was erg blij om op zet 33 een mooie schaakmat te leveren.
 
1.d4 d5 2.c4 e6 3.Pc3 Pf6 4.Pf3 Le7 5.Lf4 0–0 6.e3 c5 7.cxd5 Pxd5 8.Le2 Pxf4 9.exf4 cxd4 10.Dxd4 Dxd4 11.Pxd4 a6 12.0–0 Pd7 13.Tfd1 Pf6 14.a3 Lc5 15.Pf3 L5 16.L4 LL6 17.Td2 LL7 18.Pe5 Tac8 19.Pa2 Ld5 [19...Pe4 20.Tad1 Pxf2 21.Kf1 Pxd1 22.Txd1]
 
Stelling na 19. Pa2. 19....Pe4 was een winnende zet, maar ik was bang voor Td7
 
 
20.Lf3 Lxf3 21.Pxf3 Pd5 [21...Pe4 22.Te2 Pxf2 23.Txf2 Tc2 24.Taf1 Tfc8] Nog een keer ....Pe4 gemist.
22.g3 Tfd8 23.Tad1 Pf6 24.Txd8+ Lxd8 25.Pc3 Kf8 26.PL1 LL6 27.Kg2 Pe4 28.Pe5 Ke8 29.f3 Tc2+ 30.Kf1 Pf6 31.h4 Pd5 32.Ke1 Lf2+ 33.Kf1 Pe3#
 
Schaakmat
 
0–1
 
Op bord 5 speelde Artyom met wit een Spaanse partij, waarbij de eerste 16 zetten weinig spannends lieten zien, met als enige merkwaardigheid het terugbrengen van het zwarte paard naar h7:
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 d6 4. h3 Bd7 5. O-O Nf6 6. Re1 Be7 7. c3 O-O 8. d3 a6
9. Ba4 b5 10. Bc2 h6 11. Nbd2 Na5 12. b4 Nb7 13. a4 bxa4 14. Bxa4 c6 15. Nf1 c5
16. Ne3 Nh7
We gaan door met schuifelen, en zwart ruilt zijn loper voor mijn paard:
17. Nd5 Be6 18. Bc6 Bxd5 19. Bxd5 Ra7 (zwart heeft hier wel erg weinig ruimte om zijn stukken te ontwikkelen, +2.3 volgens de computer)
20. b5 Qb6 waarna de computer een interessant idee geeft wat ik natuurlijk nooit had gezien: een goede reeks zetten was nu geweest:
(21. bxa6 Rxa6 22. Bxh6 Rxa1 23. Qxa1 gxh6 24. Rb1 Qa5 25. Bxb7; waarna de stelling van zwart er beroerd aan toe is).
No way dat ik dat zie, dus we gingen door met: 21. Rxa6 Rxa6 22. bxa6 Qxa6
Wat nu te doen? Ik zag dat Nf6 wel een mooi idee voor zwart zou zijn, maar speelde toch Be3. Waarna inderdaad mijn loper op d5 wordt verjaagd: 23. Be3 Nf6 24. Bc4 Qa5
25. Qb3 Qc7 26. Rb1 (niet bepaald handig, want de volgende zet is natuurlijk...) Na5 27. Qa2 Nxc4 28. Qxc4 en enige voorsprong van wit is verdwenen.
28. ... Rb8 29. Rb5 Nd7 30. Rxb8+ Qxb8
En dan een misser waar zwart geen gebruik van maakte:
31. d4 (Qb1+ met daarna Qxe4 geeft dan een pion winst voor zwart) 31. ...  cxd4 32. cxd4 exd4 33. Qxd4 Qc7 34. Qd5
Nf6 35. Qa8+ Qd8 36. Qb7 Qd7 37. Qb1 Qe6 38. Nd2 d5 39. exd5 Nxd5
Na meer geschuifel een poging tot aanvallen: 
40. Qb8+ Bf8 41. Bc5 Ne7 42. Nf3 (helaas vindt zwart de volgende zet) 42. ... Qc8
43. Qxc8 Nxc8 44. Bxf8 Kxf8 en we gaan een gelijk eindspel in.
45. g4 Ne7 46. h4 g6 47. Kg2 Kg7 48. Kg3 f6 49. Nd4 Kf7 Een gelijke situatie.
50. f4 h5 51. g5 fxg5 52. fxg5 Nf5+ zwart forceert het afruilen van de paarden.
53. Nxf5 gxf5 54. Kf4 Kg6 de laatste zet van zwart geeft de partij weg. Ke6 was remise geweest.
55. Ke5 f4 56. Kxf4 Kg7 57. Kf5 1-0
 
Op bord 6 speelde Martin met zwart tegen Vincent Zeeman een Franse afruil variant. Toen na de 20e zet de meeste stukken van het bord waren, ruilde mijn tegenstander ook nog de laatste Torens af. Toen was het pleit eigenlijk wel beslist.
 
 
Ik speelde dit keer een prima pionnen eindspel. Toen Vincent nog niet opgaf nadat ik Dame had gehaald, dacht ik winnen hoeft niet mooi te zijn.
Maar winnen zal ik !!! dus ruilde ik ook nog mijn Dame tegen zijn laatste pion. En kon ik mijn laatste vrije h-pion opspelen. Toen vond Vincent het wel genoeg en na 53 zetten gaf hij op. 
 
na zet 27.
 
Een mooie 4-2 overwinning voor SC Hoofddorp 2 !!
 
Uitslag: