Afgelopen zaterdagavond was ik in Wijk aan Zee bij een tweetal lezingen annex boekpresentaties in de marge van het Hoogoventoernooi (zoals ik het blijf noemen), onder auspiciën van New in Chess.
Ik kwam voor de tweede lezing (over rekenvaardigheid), maar pikte ook de eerste mee, waarin de excentrieke schaakmeester Manuel Bosboom (het eerste team zal hem waarschijnlijk binnenkort tegenkomen) in het zonnetje werd gezet. Er was net een boek over hem verschenen ("Chess Buccaneer"), en een van zijn mooiste partijen werd besproken.
Het thema van die partij was positioneel offeren, dus op de lange termijn. Vroeg in de partij offerde Bosboom een of twee stukken, om vervolgens rustig verder te ontwikkelen, zijn stelling op te bouwen, en daarmee de tegenstander eerst volledig klem en daarna mat te zetten.

Ik moest aan die partij denken na onderstaande partij, twee dagen later, tegen Ezra. Hij pleegde het bekende loperoffer op h7, dat ik ook al meermalen met succes toepaste in op deze plaats besproken partijen. Maar dit keer gebeurde dat in de Franse Ruilvariant, waarin de zwarte pion op e6 al van het bord is, zodat de loper op c8 kan ingrijpen om direct onheil te verhinderen. Achteraf verklaarde Ezra dat hij het bedoeld had als een positioneel offer, en inderdaad kreeg hij het initiatief in de vorm van een gevaarlijk uitziende aanval op de koningsvleugel. Maar gelukkig bleek zwart voldoende resources te hebben, en kon ik zelfs een damejacht op touw zetten, die mij nog een kwaliteit opleverde, en uiteindelijk de partij.

Wit: Ezra Hulsman
Zwart: Erik Vos
Hoofddorp, 30 januari 2023
Frans, ruilvariant