Na 3 externe partijen en een keer vrijloten was ik een aardig eind omhooggevallen op de ranglijst,
waarbij ik zelfs op de 5e plaats belandde. De laatste keer op dat nivo was al aardig wat jaren geleden.
Een blik op de matrix maakte duidelijk dat ik in de laatste ronde van 2022 het waarschijnlijk
met wit moest gaan opnemen tegen onze fiere ranglijst-aanvoerder Moos van der Veen, en zo ging het ook.

Het begin was wat warrig: Colle tegen Slavisch, maar uiteindelijk werd het een soort Meranervariant
van het Half-Slavisch, een van de vele vertakkingen van het damegambiet.
Het ging lang gelijk op; ik zag kansen op de damevleugel, maar toen zwart dat
stopte met 12... a5 besloot ik tot een doorbraak in het centrum, en werd snel duidelijk dat de strijd
zich op de koningsvleugel zou gaan afspelen.

Zwarts troepen begonnen zich daar samen te ballen, terwijl mijn dame tamelijk buitenspel stond,
zodat ik mij zorgen begon te maken. Na een minder goede zet van zwart 14... Lf4 wist ik een gratis pion te veroveren,
d.w.z. zonder tempoverlies. Achteraf begon het combo Fritz 18+Stockfish 14 mij vanaf deze zet
positieve waarderingen te geven, maar dat wist ik toen nog niet. Ik zag daarentegen een stukoffer
van zwart aankomen, dat ook kwam, en er zeer gevaarlijk uitzag. Later bleek het overigens incorrect te zijn.

Zelf zag ik het somber in. Precies op het moment dat ik alle problemen had kunnen oplossen,
en de computer mij al een score van +3.60 gaf, en daarbij droogjes meldde "Wit gaat winnen",
speelde ik Moos een mat in twee in handen, en dat was het einde van de partij.

Afgezien van dat schoonheidsfoutje die blunder aan het eind ben ik toch redelijk tevreden over deze partij.
Wel is weer eens gebleken, dat het winnen van een (misschien) gewonnen partij niet mijn sterkste punt is.

Wit: Erik Vos
Zwart: Moos van der Veen
Hoofddorp, 19 december 2022
Half-Slavisch, Meraner