Johan werd lid van de club in 1979, maar Erik Vos, die een jaar eerder kwam, meent ooit gehoord te hebben dat hij al eerder lid geweest was.

Al die jaren was hij een trouw bezoeker van de maandagse clubavonden. Johan was een zeer verdienstelijk schaker, een geducht tegenstander.

 

In de jaren '90 begon een moeilijke periode voor de club. Het ledenaantal nam sterk af, en Johan is sindsdien degene geweest die de club vrijwel in zijn eentje overeind gehouden heeft: als intern en extern wedstrijdleider, als jeugdleider, als voorzitter. Volgens velen is het voortbestaan van de club toen, aan Johan te danken. 
En gedurende een flink aantal jaren dit alles tegelijk. Later heeft hij al deze functies geleidelijk aan moeten overdragen. Zijn hoge leeftijd en zijn gezondheid gingen een rol spelen.
Voor al deze verdiensten heeft de club hem geëerd door hem tot Erelid te benoemen.

 

Niemand die hem gekend heeft zal hem ooit kunnen vergeten, wij zullen hem missen.