Gelukkig konden we vanmiddag weer eens Zwitsers spelen, want daarbij word je tenminste eerlijk ingedeeld, en dat kan ik van de Arena niet zeggen: daar ben ik meestal kanonnenvoer voor de toppers. En het liep nog lekker ook.

1. Met wit tegen Uintkx (Vadym?): een Koningsindiër, waarin ik 7... f5 beantwoordde met 8.exf5, wat niet schijnt te horen. 18 zetten later was zwart zo vriendelijk mij een gratis stuk aan te bieden, en toen er ook nog een kwaliteit aan kwam gaf hij op.

2. Weer met wit tegen Martin ging het in het begin gelijk op, maar toen hij mijn pionnen begon op te snoepen raakte ik de draad kwijt en verloor.

3. Met zwart tegen de mij onbekende kvchaithu werd mijn Frans nogal aggressief bejegend, en al op zet 8 kwam er een mataanval op f7. Toen ik de simpele en voor de hand liggende verdediging niet vond, kwam ik slechter en slechter te staan, en op zet 47 volgde alsnog mat.

4. Met wit weer tegen een bekend gezicht: John. Het begin leek op een versnelde Grünfeld (1.d4 Pf6 2.c4 d5), maar even later stond er een soort Cambridge-Springs op het bord: zwart valt met Lb4 en Da5 mijn Pc3 aan. Gelukkig was de verdediging paraat met de tegenmacht Dc2, Ld2 en Ld3. Tja, en toen liet zwart zich verleiden tot 10... b6??, waarna mijn 11.a3 zwart slechts een stuk had gekost als hij niet 11... c5 maar 11...Dh5 had gezet. Nu was met 12.axb4 Dxb4 13.Pe4 de zwarte dame het haasje. Weliswaar lette ik later even niet op waardoor ik mijn dame zelf kwijt raakte, maar dat bleek een geniale blunder, want drie zetten later stond John 'achter de paaltjes' mat.

Met een score van 2 uit 4 en een eervolle 4e plaats was ik dik tevreden: verreweg mijn beste resultaat in dit Coronaceen.

Ik hou van Zwitserland!

Erik